woensdag 13 november 2013

Visie op DLWO - de Burcht-metafoor - Onderwijsdagen 2013



De elementen in deze metafoor zijn de burcht – waar de metafoor naar is genoemd - , de stad, en het land daar weer omheen. Het gaat in deze metafoor vooral om de stad. Daar wordt geleefd, gewerkt, handel gedreven. In de stad is het relatief veilig: er staan muren omheen. Buiten de muren van de stad is van alles mogelijk (de digitale wereld), en daar is het onveilig. Je moet laten zien wie je bent als je de stad ingaat. De poorten staan open, want er is verbinding tussen stad en wereld: er is interactie. In de stad staat een burcht: de kernsystemen van de instelling. Privacygevoelige informatie, managementinformatie, etc. Het hoeft niet zo te zijn dat de info zelf (servers) in de burcht staan.
De hamvraag: wat plaats je waar? Want deze eenvoudig te begrijpen metafoor laat nog veel mogelijkheden toe over wat je nu exact in de Burcht gaat doen, en wat in de stad. elke instelling kan hier verschillende keuzen in maken. De relevante vragen die hierbij kunnen helpen, zijn: je wilt snel toegang tot gegevens met hoge kwaliteit. En/of je wilt gebruikers maximale vrijheid geven. En/of je wilt voldoen aan wet/regelgeving. En/of je wilt efficiĆ«nt omgaan met je middelen. En/of je wilt de risico’s beheersen. Deze vragen kun je loslaten op inhoudelijke thema’s als: gegevensbeheer, archivering, informatiebeveiliging.
De moraal van het verhaal: het draait niet alleen om ICT, maar om de afspraken hoe we met info omgaan: over processen dus. Het is niet iets wat de afdeling ICT alleen kan doen.

Keynote Claire Boonstra - de Onderwijsdagen 2013 (12 november)



Keynote spreker Claire Boonstra roept op om de bestaande denkwijzen over onderwijs & arbeid ter discussie te stellen. Want deze zijn niet meer zo van deze tijd. We leven in een netwerkmaatschappij waarin iedereen zijn uniekheid profileert. Leg dat eens  naast het gemiddelde beeld van het onderwijs met zijn cohorten, zijn regressie naar het midden, zijn centrale toetsen. Zit de arbeidmarkt te wachten op de modale werknemer? Het bestaande onderwijs kan nooit een adequate voorbereiding zijn op de beroepspraktijk van morgen. Ze noemt in dit verband het voorbeeld van de singularity universiteit. Deze doet tenminste een goede poging bij te blijven door haar curriculum elke drie maanden aan te passen! De boodschap van Boonstra is: individualiseer, differentieer. Weg met die cohorten, weg met toetsen-voor-iedereen. Vergroot je sterke punten. Ze roept op om – opnieuw en continu – na te denken over het doel van het onderwijs, en om daar dan de vorm op aan te passen. Het is haar visie dat elk individu, afhankelijk van persoonlijke ambities en competenties, geschikt onderwijs aangeboden moet krijgen.
Het kan niet vaak genoeg gezegd worden.

donderdag 12 september 2013

Online induction for online learning – Aileen McGuigan, Lucy Golden – University of Dundee



-          Het probleem: deelnemers hebben zich onvoldoende voorbereid (door tijdgebrek) of door onvoldoende ICT-vaardigheden. De presentatoren voeren een rollenspel op waarin ze een deelnemer aan het woord laten die op weg is naar een trainingsbijeenkomst maar zich niet heeft voorbereid. Vooraf is er al een online bijeenkomst geweest (webconference) waarin een derde (ervaringsfeit) zich niet lekker bij voelde door gebrekkige ICT-vaardigheden. Even later zit onze deelnemer in de eerste F2F-sessie…. en verliest de aansluiting door gebrek aan inhoudelijke en technische kennis.
-          De oplossing: een inductiemodule (online) die als voorwaarde geldt. Deelnemers hebben na afronding toegang tot de inhoud van de module. In deze module maken ze gebruik van ‘pathways’. Ze hebben zich daarbij laten inspireren door het model van Community of Inquiry (Garrison and Anderson). Het klinkt als een open deur, maar het was een gouden greep. Het stelt forse eisen aan de lay-out van de leeromgeving, want ook visueel moet de route & navigatie heel duidelijk zijn.

Are Virtual Worlds still worth the effort? - University of East London, Claire Duguid, Rose Heaney



Het gaat om een pedicure-opleiding. De ‘student’ loopt als avatar in de Virtual World (VW) rond in een replica van het echte gebouw en kan interacteren met een patiĆ«nt die voorgeprogrammeerde antwoorden geeft o.b.v. keywords van de student. De communicatie verloopt dus via chat. Ze gebruikten hiervoor OpenSIm (o.b.v. de engine van Second Life).
Er is een project gemaakt (met funding) om na te gaan wat de studenten ervan vonden en ervan leerden. Bottom line: de studenten vonden het geen succes. In meer details waren de resultaten:
-          Studenten vonden het wel leuk om te doen
-          Studenten meldden dat het hen stimuleerden om systematisch te werk te gaan
-          De communicatie in de Virtual World was beperkt: geen non-verbale feedback van de patient
-          Het gaf een boel technisch gedoe
De conclusie: de tijd is er nog niet rijp voor.

woensdag 11 september 2013

What a difference a Web makes - Dame Wendy Hall, University of Southampton – ALTC 2013



1989: de architectuur van het web wordt op papier gezet door Tim Berners-Lee, en de rest is history. Wendy Hall neemt ons mee op een reis door de tijd.  Hypertext is het buzzword in de begintijd: het linken van het een aan het ander, en dat is nog steeds de essentie van het Web.
Twee belangrijke toekomstige ontwikkelingen zijn:
-          Open data. En dan is het linken van open data nog meer powerful
-          Big data: door het Web is er heel veel data: lets make the tools to explore them.
Er is nu Web Science: om het web als social-technical system te bestuderen en te verbeteren
En waar zijn we nu? Sta even stil bij de impact van het Web: stel je voor dat je morgen opstaat, en dat er geen internet is. Het Web heeft een groot effect op ons denken over leren en onderwijzen . En tegelijkertijd is de praktijk in de klas nog niet heel veel anders dan die van voor 1989. Gaan MOOC’s het verschil maken?