Onderwijsdagen 2010. Christiaan Alberdingk Thijm, advocaat en docent over auteursrecht aan de UvA

Wordt dit wel een interessant verhaal? Ik beschouw auteursrecht enzo als een noodzakelijk kwaad, qua onderwerp dan.
Het goede nieuws, de presentatie ging niet over auteursrecht. Het onderwerp was: Hoe sociaal zijn sociale media. Dat hij advocaat is, is een bijkomstigheid. Grapje zeker van de programmacommissie.
Hij stelt dat sociale media met name interessant zijn vanwege de mogelijkheden om te communiceren. Zodra een site, bv MySpace, dit niet meer goed ondersteunen gaan ze hard neer.
Waarom communiceren we via sociale media? We krijgen een overzichtelijk rijtje gepresenteerd. In de eerste plaats vanwege de zelfpromotie (link Sander Beur), promotie van een ding, een concept, een idee (politiek). Tweede ding: om te praten, en tenslotte 3. om te pesten. De drie P’s.
De centrale vraag: wat mag wel en niet, en wie bepaalt dat. Spam bijvoorbeeld mag niet. Tenzij je toestemming hebt gegeven. Maar als je iemand accepteert als vriend.. geldt dat als toestemming?
Nee, volgens Christiaan niet. Maar let op, het is een grijs gebied. En dat is dan ook de reden dat bedrijven sociale media gebruiken om acties te voeren. Christiaan heeft hier een mooie Nike-case: hij wordt door een vriend wordt uitgenodigd om een ontwerp-idee te steunen. Het betrof een wedstrijd die door Nike werd gesponsord. Na een paar steunklikken werd Christiaan gevraagd om – al - zijn Facebook informatie te delen met Nike.
En zo komt hij tot de privacy paradox; we geven vrijwillig steeds meer van onze privacy op, en de overheid perkt deze regels steeds meer in. Wie heeft hier het meeste gelijk aan zijn kant?
Christiaan neemt stelling: wij, als gemeenschap, zijn de beste wetgevers. Geef dus aan wat je te ver vindt gaan en wat niet. Sociale normen zijn immers belangrijk en de gemeenschap bepaalt wat die zijn. Sociale media zijn net als mensen, overwegend goed, soms slecht.